ابزار وبمستر

معنی درس چهارم عربی دوازدهم :: جوابگو-پاسخنامه کامل تمارین و فعالیت های درسی

جوابگو-پاسخنامه کامل تمارین و فعالیت های درسی

گام به گام دروس | رفع اشکال ،مقاله،پاسخ نامه،نکات کنکوری،جواب بخش های مختلف درسی

جوابگو-پاسخنامه کامل تمارین و فعالیت های درسی

گام به گام دروس | رفع اشکال ،مقاله،پاسخ نامه،نکات کنکوری،جواب بخش های مختلف درسی

معنی درس چهارم عربی دوازدهم

MH-BEHZADI | سه شنبه, ۲۴ مهر ۱۳۹۷، ۰۳:۰۹ ب.ظ | ۱ نظر

معنی درس چهارم عربی دوازدهم

معنی درس 4 عربی دوازدهم
معنی درس چهار عربی دوازدهم
درس چهار عربی دوازدهم
درس 4 عربی دوازدهم

به نام خدا



معنی درس چهارم عربی دوازدهم
معنی درس چهارم

این کسی است که سرزمین مکه قدمگاهش را می شناسد. و خائة [خدا] و بیرون و محدوده احرام، او را می شناسند. این فرزند بهترین همه بندگان خداست. این پرهیزگار پاک پاکیزه بزرگ قوم است. و این گفته تو که «این کیست؟» زیان رساننده بدو نیست. عرب و غیر عرب کسی را که تو نشناختی می شناسند.

فرزدق از شاعران عصر اموی است. در منطقه ای از کویت در سال ۲۳ بعد از هجرت متولد شد، و در بصره زیست.
در روزی از روزها پدرش او را نزد امیر مؤمنان علی علیه(ع) آورد، پس امام درباره فرزندش از او پرسید؛ پس گفت: این پسر من است؛ نزدیک است که شاعری بزرگ شود.پس امام درود بر او باد به پدرش گفت: ای رفیق پسر، به او قرآن یاد بده.
پس به او قرآن یاد داد؛ سپس نزد خلفای بنی امیه به شام رفت، و آنها را مدح کرد و جوایزشان را بدست آورد.
فرزدق دوستدار اهل بیت بود؛ و دوستی اش (عشقش) را نزد خلفای بنی امیه پنهان می کرد؛ ولی او آن را آشکار کرد وقتی هشام بن عبد الملک در روزگار پدرش به حج رفت.

پس هشام طواف کرد و وقتی به سنگ رسید، بخاطر کثرت و ازدحام جمعیت نتوانست آن را (حجرالاسود) مسح کند. پس برای وی منبری نصب شد، روی آن جلوس نمود و به مردم مینگریست در حالی که جمعی از بزرگان اهل شام همراه او بودند.
پس در حالی که به حاجیان می نگریست، ناگهان زین العابدین (امام سجاد) درود بر او باد آمد، و خانه [خدا] را طواف کرد، وقتی به سنگ رسید، مردم کنار رفتند، و او به راحتی آن را مسح کرد.
این کسی که مردم به او اجازه مسح سنگ را دادند، کیست؟!
هشام ترسید که مردم شام او را بشناسند و به او تمایل و رغبت پیدا کنند، پس گفت: «ای مرد، او را نمی شناسم.
و فرزدق حاضر بود.
پس فرزدق گفت: «ای مرد، من او را می شناسم.»

سپس این قصیده را سرود:

این کسی است که سرزمین مگه قدمگاهش را می شناسد.
و خانه [خدا] و بیرون و محدوده احرام، او را می شناسند.
این فرزند بهترین همه بندگان خداست.
این پرهیزگار پاک پاکیزه بزرگ قوم است.
و این گفته تو که «این کیست؟» زیان رساننده بدو نیست.
عرب و غیر عرب کسی را که تو ناشناخته شمردی، می شناسند.

مطالب مرتبط:



منبع:پادرس

تهیه کننده مطلب:استاد منصوره خوشخو

خیلی چاکریم :)

نظرات  (۱)

مخلصیم ;-).دمت گرم
پاسخ:
قربونت مشتی :)

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی